Δηλαδή το γεγονός ότι δεν κατάφερε η κυβέρνηση (ο Θεός να την κάνει) στην οποία διετέλεσε και υπουργός, ήταν ανίκανη ή οι υπόλοιποι υπουργοί οικονομικών είναι άχρηστοι ή τουλάχιστον ανόητοι.
Τα μέτρα τα οποία παρουσίασε χτες το πρωί μπορεί να ακούγονται ιδανικά, όπως κάθε αντιπολιτευτική παρουσίαση ή άποψη, μα είναι και κάπως αντιφατικά. Δηλαδή, η αύξηση του ΦΠΑ, το πάγωμα των μισθών - συντάξεων και η αύξηση των έμμεσων φόρων είναι απαιτήσεις των αφεντικών του μνημονίου. Τις καταψήφισε μα τις θεωρεί αναγκαίες.
Υποστηρίζει τα ευεργετικά οφέλη των δανειοδοτήσεων του ΔΝΤ, όσων αφορά την αποφυγή της χρεωκοπίας, αλλά τις καταψηφίζει. Προσποιούμενος ότι δεν γνωρίζει, πως όλα αυτά είναι προϋποθέσεις για αυτές τις δανειοδοτήσεις.
Για άλλη μια φορά λοιπόν στους λιγοστούς μήνες τις προεδρίας του στην ΝουΔούλα, αποδεικνύει τι εύκολη που είναι η θεωρία του "θα" και ο λαϊκισμός στις αντιπολιτευόμενες ομιλίες, επιθέσεις και νουθεσίες. Ο Μανώλης με τα λόγια χτίζει ανώγια και κατώγια... αυτό έχω να πω εγώ.
